เมื่อก่อนฉันไม่เข้าใจหรอกว่า
ความเหงาจะทำให้เราอบอุ่นได้อย่างไร?
แปลกนะ... ที่ใครพูดกันว่า
เมื่อห่างไกลเราจะรักอีกคนหนึ่งมากขึ้นอีกเท่าทวี
จริงเหรอ ?
ทำไมฉันไม่เข้าใจ
เมื่อก่อนก็ได้แต่นึกเกลียดกลัวที่ต้องไกล
แต่พอเอาเข้าจริงๆ ความไกลต่างหาก
ที่สอนให้เราได้คิดอะไรมากมาย
และความคิดถึงต่างหากที่ทำให้เรียนรู้ว่า
ความรักมีค่าแค่ไหน
เพราะเมื่อเราเจ็บปวดที่ต้องไกลห่าง
เมื่อนั้นคงรู้ว่า เวลาที่อยู่ใกล้กันมีค่ามากมาย
และเมื่อต้องอ้างว้างในวันเหงา
เราคงเรียนรู้ที่จะดูแลความรัก ให้ยั่งยืนยาวอย่างไร
นั่นแหละความเหงาที่อบอุ่น ที่เขาว่ากันไว้
และวันข้างหน้า ฉันคงไม่กลัวที่ต้องเหงาอีกต่อไป
คงอ้าแขนรับอย่างเต็มใจ ที่จะคิดถึงกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น